dinsdag 16 februari 2010

Hope

Veilig in de handen van Reggie zijn hebben we op maandagochtend een workshop in de gevangenis in Krugersdorp gedaan. Nadat we door een veiligheidssluis werden gevoerd en licht werden gefouilleerd kwamen we in de bezoekzaal. Toen we binnen kwamen keken 23 mannen in oranje pakken ons verwachtingsvol aan. Voor de gevangen was het net zo speciaal als voor ons. In deze gevangenis gebeurt nooit iets. De gedetineerden spenderen hun tijd in saaiheid. Dus gasten uit Europa zijn een bijzonder welkome afleiding. Het was de jongens bekend dat we ‘boeken gingen schrijven’. En net als de kids van Keleketla!, was onze workshop voor deze mannen ook een lichtpuntje. Een strohalm van hoop om zo misschien wel beroemd te worden. Allen waren ze gretig om hun verhaal vertellen. Zowel wij als Reggie hebben zelden zo’n gemotiveerde groep gehad. Op het moment dat we vroegen of ze iets wilde schrijven, gingen ze als gekken aan de slag. Enkelen hadden hun boeken al klaar. Deze moet dan wel teruggebracht worden naar 200 woorden.. Lopend en lezend door de zaal werden we niet vrolijk van de verhalen. Ook hier krijg je niet zomaar 20 jaar gevangenisstraf. Het is heel raar om te zien dat deze zware jongens hun verhaal willen delen. En Book to Be zien als een manier om misschien wel ontdekt te worden. Ook hier was de workshop een moment van rust in de hectische wereld van deze mannen. Waar Keleketla een ‘safe haven’ is in Youbertpark, is dit moment een ‘safe haven’ voordat deze gasten weer terug gaan in hun rauwe werkelijkheid. Ik ben blij dat na afloop van ons bezoek wij weer linksaf mochten richting de sluis en de zag met gemengde gevoelens de jongens de gang in lopen naar de andere kant van het hek.